Viajes, prácticas, hospital y contar los diás
Door: Merle
Blijf op de hoogte en volg Merle
09 April 2013 | Peru, Cuzco
Lieve allemaal!
Met nog maar 3 weken te gaan en niet zo veel discipline, zouden we kunnen stellen dat dit het laatste verslag wordt dat ik schrijf in Peru.
Eigenlijk is het laatste wat ik jullie geschreven heb, dat ik net terug was van een heerlijke vakantie aan de kust met mijn moeder & ik net begonnen was bij mijn, niet al te leuke, nieuwe stage.
Maar goed, de tijd heeft niet stilgestaan, we zijn al weer bijna 2 maanden verder en er is dan ook alweer veel gebeurd en veranderd!
Na een week gewerkt te hebben met de kindjes tussen de 3 en 8 bij Mantay heb ik het opgegeven, wat een verschrikking! Ik heb overlegd met mijn stagebegeleidsters in Nederland, in Peru en bij de organisatie zelf en uiteindelijk is er besloten dat ik overgeplaatst zou worden naar de groep van 0 tot 3. Ondanks het feit dat ik hier niet veel aan mijn stage-activiteiten zou kunnen werken hebben al mijn begeleidster hier groen licht voor gegeven. Heel fijn dus, lekker knuffelen, spelen, luiers verschonen, in bed leggen en eten geen; geen probleem!
Met mijn stage-activiteiten ben ik nu alleen nog bezig bij de andere organisatie waar ik nog 1x in de dag werk. Hier geef ik samen met Fenja een training aan kleine groepjes kinderen over het onderwerp 'uiten van emoties'. Dit gaat gelukkig heel goed!
En dan; reisjes!
2 en 3 maart zijn Fenja en ik afgereisd naar Puno om daar hetTiticacameer te bezoeken. Na een nachtbus van Cusco naar Puno kwamen we om 5 uur 's ochtends aan op het busstation. Anders dan verwacht werden we niet meteen opgehaald en moesten we nog tot 8 uur onszelf vermaken. Gelukkig ben ik er erg goed in geworden om overal en nergens in slaap te vallen en heb dan ook lekker een uurtje op de grond nog geslapen haha.
Rond 8 uur gingen we dan eindelijk richting de boot en voeren we uit. Eerste stop; Islas de los Uros. Dit is een hele grote eilandengroep die door de bewoners zelf gemaakt zijn met behulp van - heel - veel - riet. (ja echt) heel bijzonder dus om daar zelf eens rond te lopen!
Het volgende eiland lag op ongeveer 2 uur varen; Isla Amantani. Op dit eiland zouden Fenja ook een nachtje, bij de plaatselijke bevolking, blijven slapen. Na aankomst op het eiland zijn we meteen met onze 'familie voor 1 nacht' mee gegaan naar hun huisje. Na een lekkere lunch zijn we naar het hoogste punt van het eiland gewandeld waarvandaan we heel erg mooi uitzicht hadden over het meer.
De volgende dag vertrokken we vroeg naar het volgende eiland; Isla Taquile. Helaas hadden we onderweg ontzeeettende golven dus was het geen pretje. Eenmaal aangekomen op het eiland was het weer echt genieten, wat een paradijsje! Stralende zon, veel bloemen en planten - heerlijk dus! Hier hebben we ook nog een uur of 2 gewandeld, vervolgens met de hele groep gaan lunchen en toen was het alweer tijd om terug te gaan naar Puno.
Op de boot hebben we een Nederlandse meid leren kennen met wie we, eenmaal terug in Puno, samen zijn gaan dineren - gezellig!
15 maart zijn we begonnen met de 10-daagse touristenboletta. Met dit ticket konden we zo'n 10 archeologische plekken in en rondom Cusco bezoeken. Hier hebben we dan ook volop gebruik van gemaakt! We hebben onder andere Sacsayhuáman, Pukapukara, Tambomachay, Q'enqo, Tipón, Pikillaqta & Pisac. Allemaal heel interessant en ontzettend mooi!
Kleine tegenslag, op 22 maart mocht ik mezelf verwennen met een bezoekje aan een plaatselijk ziekenhuis. Zoals de meeste van jullie wel zullen weten zijn mijn maag en darmen niet blij met mijn reisje naar Peru en loop ik al zo'n 4,5 maand rond met veel problemen & antibioticakuurtjes. Toen antibioticakuur 4 ook niet gewerkt had vond mijn dokter het tijd voor een volledig onderzoek. Uit dit onderzoek is gekomen dat ik een flinke maag-darm infectie had en mocht ik beginnen aan antibioticakuur 5, yes!
Helaas ben ik nu nog steeds niet in orde en is de dokter voor mij op zoek naar een iets permanentere oplossing.
En ja, dan afgelopen weekend, het was dan eeeeindelijk zo ver; een bezoekje aan de Machu Picchu! Zaterdag vertrokken we om 7 uur 's ochtends richting het treinstation. We hebben de trein genomen naar KM104 en zijn vanaf daar begonnen aan een 16km lange wandeltocht richting de Machu Picchu zelf. En wat was het zwaar!! We hebben de eerste 3 uur eigenlijk alleen maar geklommen, dus we waren helemaal kapot. Na een korte pauze op het hoogste punt, waar Fenja en ik nog onze eerste aanvaring hadden met een Tarantula, was het weer tijd om door te wandelen. De laatste 2,5 uur was constant klimmen, dalen, klimmen, dalen, klimmen, dalen, iets makkelijker dus, maar nog steeds zwaar. En toen, na 5,5 uur zwoegen, was daar eindelijk; de Machu Picchu, wauw! Ik kreeg echt even kippenvel, wat prachtig!
We hadden echt ontzettend veel mazzel, de Machu Picchu staat er namelijk om bekend zich constant te verschuilen achter de wolken of de mist, maar daar was bij ons helemaal geen sprake van!
Het was nog zeker een uur omlaag lopen richting de Machu Picchu, dat gehele uur hebben we natuurlijk ontzettend veel foto's gemaakt haha.
Eenmaal beneden hebben we direct de bus gepakt richting Aguas Calientes, waar we de nacht zouden slapen. Na een diner, samen met onze gids, hebben we met hem afgesproken dat we de eerste bus (om half 6!) terug omhoog zouden nemen naar de Machu Picchu en we dus om 5 uur op het station moesten zijn.
De volgende dag stond dus om 04:15 de wekker (vroeg!). Gelukkig voelde we ons beiden goed en hadden we er zin in de Machu Picchu te ontdekken! Eenmaal boven bleek weer dat we heel veel geluk hadden want, wederom geen mist/wolken! Na een tour van 1,5 uur hebben Fenja en ik nog samen 2,5 uur over het terrein geslenterd en besloten we terug te gaan naar het dorpje om te lunchen en te relaxen. En dat was echt een prima besluit! We zaten nog maar net in een restaurantje of het begon echt KEIHARD te regenen en dat heeft het eigenlijk de rest van de dag gedaan.
En ja, nu is het maandag en is er echt het besef dat ik over 20 dagen alweer thuis ben (ik wil niet!!)
Gelukkig staan er nog leuke dingen op de planning, komend weekend komt Stefan, klasgenootje en vriend voor een paar dagen langs. Hij heeft zijn stage in het noorden van Peru gelopen en is nu op doorreis door Zuid-Peru.
Vervolgens is volgende week mijn laatste week stage. Die week daarop vertrek ik samen met Fenja naar Arequipa om daar de colca canyon te bezoeken en de Condor te spotten!
En dan, de 27e naar huis (waaah)
Lieve allemaal, hopelijk zie ik jullie de 28e op Schiphol met spandoeken, bloemen, beertjes, knuffels en tranen - ik verwacht niet minder dan dit!! haha =)
Un grande beso
Merle
Met nog maar 3 weken te gaan en niet zo veel discipline, zouden we kunnen stellen dat dit het laatste verslag wordt dat ik schrijf in Peru.
Eigenlijk is het laatste wat ik jullie geschreven heb, dat ik net terug was van een heerlijke vakantie aan de kust met mijn moeder & ik net begonnen was bij mijn, niet al te leuke, nieuwe stage.
Maar goed, de tijd heeft niet stilgestaan, we zijn al weer bijna 2 maanden verder en er is dan ook alweer veel gebeurd en veranderd!
Na een week gewerkt te hebben met de kindjes tussen de 3 en 8 bij Mantay heb ik het opgegeven, wat een verschrikking! Ik heb overlegd met mijn stagebegeleidsters in Nederland, in Peru en bij de organisatie zelf en uiteindelijk is er besloten dat ik overgeplaatst zou worden naar de groep van 0 tot 3. Ondanks het feit dat ik hier niet veel aan mijn stage-activiteiten zou kunnen werken hebben al mijn begeleidster hier groen licht voor gegeven. Heel fijn dus, lekker knuffelen, spelen, luiers verschonen, in bed leggen en eten geen; geen probleem!
Met mijn stage-activiteiten ben ik nu alleen nog bezig bij de andere organisatie waar ik nog 1x in de dag werk. Hier geef ik samen met Fenja een training aan kleine groepjes kinderen over het onderwerp 'uiten van emoties'. Dit gaat gelukkig heel goed!
En dan; reisjes!
2 en 3 maart zijn Fenja en ik afgereisd naar Puno om daar hetTiticacameer te bezoeken. Na een nachtbus van Cusco naar Puno kwamen we om 5 uur 's ochtends aan op het busstation. Anders dan verwacht werden we niet meteen opgehaald en moesten we nog tot 8 uur onszelf vermaken. Gelukkig ben ik er erg goed in geworden om overal en nergens in slaap te vallen en heb dan ook lekker een uurtje op de grond nog geslapen haha.
Rond 8 uur gingen we dan eindelijk richting de boot en voeren we uit. Eerste stop; Islas de los Uros. Dit is een hele grote eilandengroep die door de bewoners zelf gemaakt zijn met behulp van - heel - veel - riet. (ja echt) heel bijzonder dus om daar zelf eens rond te lopen!
Het volgende eiland lag op ongeveer 2 uur varen; Isla Amantani. Op dit eiland zouden Fenja ook een nachtje, bij de plaatselijke bevolking, blijven slapen. Na aankomst op het eiland zijn we meteen met onze 'familie voor 1 nacht' mee gegaan naar hun huisje. Na een lekkere lunch zijn we naar het hoogste punt van het eiland gewandeld waarvandaan we heel erg mooi uitzicht hadden over het meer.
De volgende dag vertrokken we vroeg naar het volgende eiland; Isla Taquile. Helaas hadden we onderweg ontzeeettende golven dus was het geen pretje. Eenmaal aangekomen op het eiland was het weer echt genieten, wat een paradijsje! Stralende zon, veel bloemen en planten - heerlijk dus! Hier hebben we ook nog een uur of 2 gewandeld, vervolgens met de hele groep gaan lunchen en toen was het alweer tijd om terug te gaan naar Puno.
Op de boot hebben we een Nederlandse meid leren kennen met wie we, eenmaal terug in Puno, samen zijn gaan dineren - gezellig!
15 maart zijn we begonnen met de 10-daagse touristenboletta. Met dit ticket konden we zo'n 10 archeologische plekken in en rondom Cusco bezoeken. Hier hebben we dan ook volop gebruik van gemaakt! We hebben onder andere Sacsayhuáman, Pukapukara, Tambomachay, Q'enqo, Tipón, Pikillaqta & Pisac. Allemaal heel interessant en ontzettend mooi!
Kleine tegenslag, op 22 maart mocht ik mezelf verwennen met een bezoekje aan een plaatselijk ziekenhuis. Zoals de meeste van jullie wel zullen weten zijn mijn maag en darmen niet blij met mijn reisje naar Peru en loop ik al zo'n 4,5 maand rond met veel problemen & antibioticakuurtjes. Toen antibioticakuur 4 ook niet gewerkt had vond mijn dokter het tijd voor een volledig onderzoek. Uit dit onderzoek is gekomen dat ik een flinke maag-darm infectie had en mocht ik beginnen aan antibioticakuur 5, yes!
Helaas ben ik nu nog steeds niet in orde en is de dokter voor mij op zoek naar een iets permanentere oplossing.
En ja, dan afgelopen weekend, het was dan eeeeindelijk zo ver; een bezoekje aan de Machu Picchu! Zaterdag vertrokken we om 7 uur 's ochtends richting het treinstation. We hebben de trein genomen naar KM104 en zijn vanaf daar begonnen aan een 16km lange wandeltocht richting de Machu Picchu zelf. En wat was het zwaar!! We hebben de eerste 3 uur eigenlijk alleen maar geklommen, dus we waren helemaal kapot. Na een korte pauze op het hoogste punt, waar Fenja en ik nog onze eerste aanvaring hadden met een Tarantula, was het weer tijd om door te wandelen. De laatste 2,5 uur was constant klimmen, dalen, klimmen, dalen, klimmen, dalen, iets makkelijker dus, maar nog steeds zwaar. En toen, na 5,5 uur zwoegen, was daar eindelijk; de Machu Picchu, wauw! Ik kreeg echt even kippenvel, wat prachtig!
We hadden echt ontzettend veel mazzel, de Machu Picchu staat er namelijk om bekend zich constant te verschuilen achter de wolken of de mist, maar daar was bij ons helemaal geen sprake van!
Het was nog zeker een uur omlaag lopen richting de Machu Picchu, dat gehele uur hebben we natuurlijk ontzettend veel foto's gemaakt haha.
Eenmaal beneden hebben we direct de bus gepakt richting Aguas Calientes, waar we de nacht zouden slapen. Na een diner, samen met onze gids, hebben we met hem afgesproken dat we de eerste bus (om half 6!) terug omhoog zouden nemen naar de Machu Picchu en we dus om 5 uur op het station moesten zijn.
De volgende dag stond dus om 04:15 de wekker (vroeg!). Gelukkig voelde we ons beiden goed en hadden we er zin in de Machu Picchu te ontdekken! Eenmaal boven bleek weer dat we heel veel geluk hadden want, wederom geen mist/wolken! Na een tour van 1,5 uur hebben Fenja en ik nog samen 2,5 uur over het terrein geslenterd en besloten we terug te gaan naar het dorpje om te lunchen en te relaxen. En dat was echt een prima besluit! We zaten nog maar net in een restaurantje of het begon echt KEIHARD te regenen en dat heeft het eigenlijk de rest van de dag gedaan.
En ja, nu is het maandag en is er echt het besef dat ik over 20 dagen alweer thuis ben (ik wil niet!!)
Gelukkig staan er nog leuke dingen op de planning, komend weekend komt Stefan, klasgenootje en vriend voor een paar dagen langs. Hij heeft zijn stage in het noorden van Peru gelopen en is nu op doorreis door Zuid-Peru.
Vervolgens is volgende week mijn laatste week stage. Die week daarop vertrek ik samen met Fenja naar Arequipa om daar de colca canyon te bezoeken en de Condor te spotten!
En dan, de 27e naar huis (waaah)
Lieve allemaal, hopelijk zie ik jullie de 28e op Schiphol met spandoeken, bloemen, beertjes, knuffels en tranen - ik verwacht niet minder dan dit!! haha =)
Un grande beso
Merle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
