Vacaciones, fiestas y trabajar
Door: Merle
Blijf op de hoogte en volg Merle
14 Februari 2013 | Peru, Cuzco
Lieve allemaal.
Ik had zo maar het idee dat na een stilte van 1,5 maand jullie wel weer een update wilden hebben! - bij deze =)
De afgelopen 1,5 hebben Fenja en ik zeker niet stilgezeten!
Dus terug naar waar ik de vorige keer gestopt ben.
30 december tm 2 januari sliepen Fenja en ik in een hotel in het centrum van Cusco. Ik heb daar ongeveer 3x per dag een half uur gedoucht (wauw, wat een luxe!) we hebben op oudjaarsavond heerlijk gegeten en hebben uitbundig año nuevo gevierd op de plaza de armas; al biertjes drinkend, kijken naar het vuurwerk en dansen met wildvreemden.
Na dit geweldige feestje begon het aftellen; nog 10 dagen, nog 9 dagen, nog 8 dagen.. tot ik mijn lieve mama eindelijk weer zou zien!
13 januari was het dan zo ver; om 8 uur 's ochtends vertrokken Fenja en ik (niet al te) fris en fruitig naar het vliegveld om een paar uur later te landen in het verschrikkelijk warme en drukke Lima!
Het wachten was nu nog op mama, die over ongeveer 6 uur ook voet op Peruaanse bodem zou zetten.
Om half 7 's avonds was het zo ver, mijn kartonnen bordje met 'mevrouw Bosma' er op was klaar en de taxi stond op ons te wachten, dus gaan met die banaan!
Eenmaal op het vliegveld begon het pas echt door te dringen; ik zie zo na 2 maanden mijn moedertje weer! Heerlijk om haar eindelijk weer eens te knuffelen!
De volgende dag vertrokken we vroeg richting het busstation, voor een bus die rond half 10 zou vertrekken. Uiteindelijk werd dat half 12; geen probleem, we zijn in Peru! Iets later dan gepland kwamen we dan ook in Chincha aan, maar dat werd allemaal goed gemaakt door het hotel; in een woord; wauw! Hier hebben we eigenlijk een paar dagen heeeelemaal niks gedaan. Zonnen, zwemmen, zonnen, eten, zwemmen, eten, zonnen, zwemmen, eten, slapen.
Na 4 dagen was het tijd om door te reizen naar de volgende spot; Paracas. Eenmaal aangekomen bij het hotel heb ik even goed gehuild; wat een horrorhok! Dode spinnen in bed, 4 cm. ruimte tussen de bedden, en alles VIES! Fenja en mama wisten gelukkig wel van aanpakken, en diezelfde dag hebben we nog een ander hotel gevonden wat weer echt een sprookje was! =) In Paracas hebben we weer ontzettend van de zon genoten, lekker gegeten, leuke souvenirtjes gekocht en een boottocht gedaan naar de Islas Ballestas. We hebben hier dolfijnen, pinguins, zeeleeuwen en 1000000 vogels gespot; super leuk!
(Aan het eind van deze periode had ik ondertussen ook alle kaartjes, foto's en cadeautjes ontvangen die heel veel van jullie aan mama hadden meegegeven. SUPER LIEF! Bij deze nog allemaal heel erg bedankt!)
Maar ook hier was het na 5 dagen weer tijd om te vertrekken, door naar Nazca! In Nazca hadden we maar eigenlijk 1 hele dag om van alles te doen, en deze dag hebben we dan ook goed gebruikt! 's ochtends een vlucht over de Nazcalijnen (met naast mij in het vliegtuigje Fenja die LETTERLIJK groen was, haha) en 's middags met een duinbuggy crossen langs historische plekjes en duinboarden. Echt een superrrrr leuke dag gehad!
En toen zat het er eigenlijk allemaal al weer op; terug naar Lima.
In Lima hadden we nog 1 dag met z'n 3en voordat mama weer terug vloog naar Nederland. We hebben deze dag lekker een beetje geslenterd. Half Larcomar leeg gekocht en heerlijk gegeten.
En toen was het toch echt weer zo ver; afscheid nemen. Het besef van 'ik zit hier nog 3 maanden' was ontzettend groot, en stiekem wilde ik gewoon mee met mama naar Nederland. Maar ja, dat zat er nog even niet in haha.
Na veel tranen en knuffels was mama weer weg. Fenja en ik hebben ons toen uitgeleefd bij de dunkin donuts en de pizzahut. haha
Voor ons nog 2 dagen in Lima. Die we voornamelijk in de zon, shoppend en genietend van het heerlijke eten hebben doorgebracht. =)
En toen was het voor ons ook weer tijd om terug te vliegen naar Cusco. Een vlucht die ik echt NIEMAND aan kan raden (sorry wes) maar echt.. verschrikkelijk. Omdat Cusco op 3200 meter ligt en omringt wordt door nog hogere bergen moet de piloot echt kamikaze-achtige trucjes uithalen om te landen. Fenja en ik zijn sowieso geen fan van vliegen, wat eigenlijk wel een hilarisch resultaat had. De vluchtroutes waren helemaal uitgestippeld en de mensen die moesten sneuvelen om te gaan fungeren als drijfkussens uitgezocht. Gelukkig hebben we het gewoon gehaald haha.
Terug in Cusco begon het genieten meteen weer; hallo hoogteziekte!
Veel water drinken, paracetemol slikken en slapen dus.
Na een week begon het 'echte' leven weer; beginnen bij een nieuwe stageplek. Helaas heb ik het hier niet helemaal naar m'n zin; de kindjes zijn echt regelrechte terroristen in opleiding. Ze slaan, bijten, knijpen, trekken aan mijn haren, tekenen mijn kleding onder, schelden me uit. Kortom; hel! Gelukkig kan ik vanaf volgende week met een andere groep gaan werken, dus daar kijk ik wel echt naar uit.
Tussen het stagelopen door houden Fenja en ik ons natuurlijk ook bezig met de hele belangrijke dingen in het leven; reisjes plannen!
Op dit moment staat op de planning;
- begin maart een lang weekend Puno/Lake Titicaca
- eind maart zullen we een 'boletta' aanschaffen waarmee je 10 dagen heel veel verschillende archeologische/inca plaatsen en musea kan bezoeken.
- begin april een weekendtrip Machu Picchu.
en dan eind april komt Wesley een kleine 2 weken langs! We zullen dan met z'n 3en een trip naar Arequipa en de Colca Canyon gaan doen.
En natuurlijk genieten van onze laatste dagen in Cusco. Want tegen die tijd zit het er alweer bijna op!
Tijd vliegt (dat zeg ik elke blog, maar het is en blijft toch ook echt zo)
Querida todos, jullie zijn weer helemaal op de hoogte!
En ik zal proberen jullie wat vaker op de hoogte te houden =)
¡Hasta pronto! Muchos besos y abrazas
x Merle
Ik had zo maar het idee dat na een stilte van 1,5 maand jullie wel weer een update wilden hebben! - bij deze =)
De afgelopen 1,5 hebben Fenja en ik zeker niet stilgezeten!
Dus terug naar waar ik de vorige keer gestopt ben.
30 december tm 2 januari sliepen Fenja en ik in een hotel in het centrum van Cusco. Ik heb daar ongeveer 3x per dag een half uur gedoucht (wauw, wat een luxe!) we hebben op oudjaarsavond heerlijk gegeten en hebben uitbundig año nuevo gevierd op de plaza de armas; al biertjes drinkend, kijken naar het vuurwerk en dansen met wildvreemden.
Na dit geweldige feestje begon het aftellen; nog 10 dagen, nog 9 dagen, nog 8 dagen.. tot ik mijn lieve mama eindelijk weer zou zien!
13 januari was het dan zo ver; om 8 uur 's ochtends vertrokken Fenja en ik (niet al te) fris en fruitig naar het vliegveld om een paar uur later te landen in het verschrikkelijk warme en drukke Lima!
Het wachten was nu nog op mama, die over ongeveer 6 uur ook voet op Peruaanse bodem zou zetten.
Om half 7 's avonds was het zo ver, mijn kartonnen bordje met 'mevrouw Bosma' er op was klaar en de taxi stond op ons te wachten, dus gaan met die banaan!
Eenmaal op het vliegveld begon het pas echt door te dringen; ik zie zo na 2 maanden mijn moedertje weer! Heerlijk om haar eindelijk weer eens te knuffelen!
De volgende dag vertrokken we vroeg richting het busstation, voor een bus die rond half 10 zou vertrekken. Uiteindelijk werd dat half 12; geen probleem, we zijn in Peru! Iets later dan gepland kwamen we dan ook in Chincha aan, maar dat werd allemaal goed gemaakt door het hotel; in een woord; wauw! Hier hebben we eigenlijk een paar dagen heeeelemaal niks gedaan. Zonnen, zwemmen, zonnen, eten, zwemmen, eten, zonnen, zwemmen, eten, slapen.
Na 4 dagen was het tijd om door te reizen naar de volgende spot; Paracas. Eenmaal aangekomen bij het hotel heb ik even goed gehuild; wat een horrorhok! Dode spinnen in bed, 4 cm. ruimte tussen de bedden, en alles VIES! Fenja en mama wisten gelukkig wel van aanpakken, en diezelfde dag hebben we nog een ander hotel gevonden wat weer echt een sprookje was! =) In Paracas hebben we weer ontzettend van de zon genoten, lekker gegeten, leuke souvenirtjes gekocht en een boottocht gedaan naar de Islas Ballestas. We hebben hier dolfijnen, pinguins, zeeleeuwen en 1000000 vogels gespot; super leuk!
(Aan het eind van deze periode had ik ondertussen ook alle kaartjes, foto's en cadeautjes ontvangen die heel veel van jullie aan mama hadden meegegeven. SUPER LIEF! Bij deze nog allemaal heel erg bedankt!)
Maar ook hier was het na 5 dagen weer tijd om te vertrekken, door naar Nazca! In Nazca hadden we maar eigenlijk 1 hele dag om van alles te doen, en deze dag hebben we dan ook goed gebruikt! 's ochtends een vlucht over de Nazcalijnen (met naast mij in het vliegtuigje Fenja die LETTERLIJK groen was, haha) en 's middags met een duinbuggy crossen langs historische plekjes en duinboarden. Echt een superrrrr leuke dag gehad!
En toen zat het er eigenlijk allemaal al weer op; terug naar Lima.
In Lima hadden we nog 1 dag met z'n 3en voordat mama weer terug vloog naar Nederland. We hebben deze dag lekker een beetje geslenterd. Half Larcomar leeg gekocht en heerlijk gegeten.
En toen was het toch echt weer zo ver; afscheid nemen. Het besef van 'ik zit hier nog 3 maanden' was ontzettend groot, en stiekem wilde ik gewoon mee met mama naar Nederland. Maar ja, dat zat er nog even niet in haha.
Na veel tranen en knuffels was mama weer weg. Fenja en ik hebben ons toen uitgeleefd bij de dunkin donuts en de pizzahut. haha
Voor ons nog 2 dagen in Lima. Die we voornamelijk in de zon, shoppend en genietend van het heerlijke eten hebben doorgebracht. =)
En toen was het voor ons ook weer tijd om terug te vliegen naar Cusco. Een vlucht die ik echt NIEMAND aan kan raden (sorry wes) maar echt.. verschrikkelijk. Omdat Cusco op 3200 meter ligt en omringt wordt door nog hogere bergen moet de piloot echt kamikaze-achtige trucjes uithalen om te landen. Fenja en ik zijn sowieso geen fan van vliegen, wat eigenlijk wel een hilarisch resultaat had. De vluchtroutes waren helemaal uitgestippeld en de mensen die moesten sneuvelen om te gaan fungeren als drijfkussens uitgezocht. Gelukkig hebben we het gewoon gehaald haha.
Terug in Cusco begon het genieten meteen weer; hallo hoogteziekte!
Veel water drinken, paracetemol slikken en slapen dus.
Na een week begon het 'echte' leven weer; beginnen bij een nieuwe stageplek. Helaas heb ik het hier niet helemaal naar m'n zin; de kindjes zijn echt regelrechte terroristen in opleiding. Ze slaan, bijten, knijpen, trekken aan mijn haren, tekenen mijn kleding onder, schelden me uit. Kortom; hel! Gelukkig kan ik vanaf volgende week met een andere groep gaan werken, dus daar kijk ik wel echt naar uit.
Tussen het stagelopen door houden Fenja en ik ons natuurlijk ook bezig met de hele belangrijke dingen in het leven; reisjes plannen!
Op dit moment staat op de planning;
- begin maart een lang weekend Puno/Lake Titicaca
- eind maart zullen we een 'boletta' aanschaffen waarmee je 10 dagen heel veel verschillende archeologische/inca plaatsen en musea kan bezoeken.
- begin april een weekendtrip Machu Picchu.
en dan eind april komt Wesley een kleine 2 weken langs! We zullen dan met z'n 3en een trip naar Arequipa en de Colca Canyon gaan doen.
En natuurlijk genieten van onze laatste dagen in Cusco. Want tegen die tijd zit het er alweer bijna op!
Tijd vliegt (dat zeg ik elke blog, maar het is en blijft toch ook echt zo)
Querida todos, jullie zijn weer helemaal op de hoogte!
En ik zal proberen jullie wat vaker op de hoogte te houden =)
¡Hasta pronto! Muchos besos y abrazas
x Merle
-
15 Februari 2013 - 00:45
Dick Bosma:
hallo merle, wat leuk om langs deze weg weer eens iets van je te horen. ik had natuurlijk al een en ander van mama / sassie gehoord, maar je eigen impressies zijn n o g leuker. veel succes met je vervolg stage en tot horens. opadick -
03 Maart 2013 - 13:42
Inke Russchen:
Eindelijk weer eens wat berichten uit Boxtel. Natuurlijk heeft dat ook te maken met de onderbreking door jouw vakantie en later met mijn griepperiode en dat ik daardoor meer thuis was en ik niet fatsoenlijk gebruik kan maken van de computer omdat hij door de weeks op die van Roelof op kantoor is afgestemd. Het kan dan gebeuren dat ik midden in iets bezig ben en dan plotseling wordt onderbroken en alles kwijt ben. Niet leuk.
Wat een verhalen allemaal in jouw laatste berichten! Eerst die bijzondere vakantie aan de Grote Oceaan ipv de Middenlandse Zee. De komst van je moeder, wat alles in een ander perspectief gooide. Je terugkomst naar Nederland komt dan ineens een stuk dichterbij. De totale uitersten in de verschillende hotels. (eindeloos luieren en douchen na al die primitieve weken. De vlieg'ramp' terug met het kleine vliegtuigje door de bergen. Nou, ik heb ooit ook in zo'n klein ding gezeten van Curacao naar Aruba, een vrachtvliegtuigje met 6 zitplaatsen en dan zit je ook bijna aan het stuur in de cockpit en dan ook met slecht weer. Maar het was lekker goedkoop en ik moest het zelf betalen. Nou, a-l-l-e k-l-e-u-r-e-n v-a-n d-e r-e-g-e-n-b-o-o-g. Maar net als jij het uiteindelijk toch overleeft.
Zit je intussen al bij de andere groep? En wordt je niet meer geknepen en aan je haren getrokken? Heb je wel gehoord en begrepen wat hier achter zit? Lijkt me best moeilijk hoor, want al is het een nare ervaring voor jezelf, tegelijk heb je ook door dat dit een diepgaand probleem is. Zo jong al zo boos? Waarschijnlijk niets te verliezen en maar zien te overleven? Survival of the fittest of zo..
Al met al kun je stellen dat je een hele ervaring rijker terug komt. We kunnen niet wachten je hier in Boxtel weer te zien en over alles nog veel meer te horen.
Zo tussen de regels door begreep ik dat ondanks de zomer het tocht behoorlijk grijs en koud was daar in de bergen rond Cusco. Hier laat de lente eindelijk van zich horen (vogels in tuin en bos achter bij ons). Wat hebben we een lange winter gehad zeg. Met veel sneeuw, ijs (er werd al gerept over een 11 steden tocht) en gladheid. De echte kou is nu uit de lucht en voor komende week is eindelijk zon voorspeld. Daar zijn wij ook weken van verstoken geweest.
Lieve Merle, blijf ons bestoken met je spannende en lieve verhalen. Maak er de laatste weken nog iets moois van en voor je het weet zit je weer hier en wil je weer terug. (Welke dag precies? Ik dacht zo half april?) Of ergens anders je vleugels uitslaan en nieuwe ervaringen opdoen. Zo is een half jaar vervlogen, toch. Tot die tijd liefs en hartelijke groeten, ook aan Fenja en de mensen uit Belgie, uit Boxtel in het bijzonder van Roelof en mij.
Dikke kus van Inke. -
25 Maart 2013 - 13:59
Inke & Roelof:
Hoi lieverd,
Hoorde van je papa dat het een hele poos al niet goed met je gaat. Last van je darmen en wat nu blijkt een echte ontsteking! Niet zo geweldig lijkt me. zeker niet gezien de omstandigheden. Nu maar hopen dat je met de sterkere dosis antibiotica gauw opknapt. Nog een dikke maand en je bent al weer terug. Wat mij betreft is het best snel gegaan sinds de donkere dagen voorbij zijn. Hier wil het maar geen voorjaar worden en is het met een harde wind (van Nova Sembla! schijnt), al dagen snerpend koud. Ik beloof je dat als je hier terugkomt en je bent weer een keertje in Boxtel het heerlijk warm zal zijn, zodat we gezellig buiten kunnen zitten met z'n allen. Ik zie er erg naar uit.
Toevallig belt je vader net ivm iets anders en heb van hem begrepen dat het intussen al iets beter gaat en dat je nog gebruik kunt maken van je kortingskaart voor bezienswaardigheden. Nou, als je daar energie voor krijgt zit je beslist op de goede weg. Maak er het beste van, zodat je straks al met al op een mooie tijd kunt terugzien. Tot gauw, groetjes uit boxtel en een warme omhelzing van INKE -
25 Maart 2013 - 21:33
Inke & Roelof:
Zie bij nalezen de typefout. Nova Sembla kun je natuurlijk niet vinden, probeer Nova Zembla maar. Dan weet je hou koud het hier is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
